In het jaar van het honderdjarig jubileum van voetbal in Volendam gaat het Noordhollands Dagblad op zoek naar de beste voetballers uit Volendam. Na grondig speurwerk en aan de hand van de input van veel 'kenners' is de krant gekomen tot de top 50 beste Volendamse voetballers aller tijden. Wekelijks op dinsdag publiceert het NHD een artikel met één van de voetballers uit de top 50. Daarmee werkt het toe naar de uiteindelijke winnaar. In samenwerking met het NHD publiceert FC Volendam een aantal artikelen van deze campagne. In de eerste editie: #50 Henny Schilder.
Hij is niet de sierlijkste voetballer die Volendam de afgelopen honderd jaar heeft voortgebracht. Sterker: de nummer uit deze lijst is de tegenpool van de stereotiepe technisch vaardige Volendamse voetballer. Maar Henny Schilder heeft wel bijna vierhonderd competitiewedstrijden in het eerste elftal van FC Volendam achter zijn naam. Slechts vier dorpsgenoten weten dat te overtreffen.
’Mooi van lelijkheid’ is misschien wel de beste omschrijving voor de voetballer Henny Schilder ’Vik’. Maar alleen die kwalificatie doet de wat slungelig ogende centrale verdediger met de uitschuifbare dunne benen tekort. Zijn handelsmerk: denkt een aanvaller te zijn doorgebroken en alleen op de Volendam-keeper af te gaan, gooit een van die pezige lange staken van Schilder toch weer roet in het eten.
Op dat soort acties kan Schilder met genoegen terugkijken. Net dat teentje er tussen. Al spreekt hij zelf het liefst over ’snelle benen’, bij uitschuifbenen krijgt Schilder ’rare gedachten’. "Alsof ik een trekpop of een tekenfiguurtje zou zijn.’’
Nuttig, betrouwbaar, nooit geblesseerd en ’rots in de branding’ zijn ook begrippen die op Schilder - die bij pijntjes ook voor alternatieve geneeswijzen als acupunctuur kiest - van toepassing zijn. "En hij was verrassend snel, maar dat had je gewoon niet zo in de gaten. Geen mooie, maar wel een bijzondere voetballer. Hij was bijna een soort cultheld’’, zegt journalist Hans Swierstra, die Schilder (en FC Volendam) jarenlang volgt voor Noordhollands Dagblad.
Robert Molenaar, van 2015 tot 2017 trainer van FC Volendam, spreekt van een trouwe soldaat. "Hij moest het niet bepaald hebben van zijn flair, maar je kon er altijd op vertrouwen dat Henny zijn opdracht uitvoerde.’’
Die moet het liefst simpel en duidelijk zijn, bijvoorbeeld het uitschakelen van een man. Maar ook in de zone dekken gaat hem prima af. Schilder kan altijd veel met zijn snelheid oplossen Menig eredivisiespeler heeft het dan ook lastig tegen hem. Henny blijft gaan, is vasthoudend en een stabiele factor. Minimaal een zes, vaak een zeven. Molenaar: "Zijn verdedigende kwaliteiten waren uitstekend en de rest nam je op de koop toe.’’
Schilder put daar als voetballer ook zijn bevrediging uit. Houdt van voetballers die de mouwen opstropen. "Spelers als Henk Veerman met veel fysieke kracht en die knokken’’, zegt hij er van. Zelf voetbalt hij met respect, maar zonder ontzag. Het liefst tegen een spits van een goede reputatie. "Daar viel wat te halen.’’
Dat hij profvoetballer wordt, dat is de Volendammer al op jonge leeftijd duidelijk. Op school loopt hij er een beetje de kantjes vanaf. Niet dat hij het niet kan (’als er een beloning tegenover stond haalde ik achten en negens’), maar in zijn hoofd is hij liever op het voetbalveld. ’Henny hoeft niet z’n best te doen, hij wordt toch wel profvoetballer’, schrijft een schooljuf ooit in zijn rapport.
Schilder blijft zijn hele voetballoopbaan FC Volendam trouw. Een eigenschap die je in de jaren dat Schilder voetbalt maar weinig tegen komt. Al wil hij het best een stapje hoger proberen. Maar de interesse die gonst in de kleedkamer (AZ, Groningen) wordt nooit concreet. "En voor een andere club in de eerste divisie hoefde ik niet bij Volendam weg. Ik heb er ook geen spijt van hoe het gelopen is.’’
Het heeft zijn oud-trainer Molenaar wel eens verbaasd. "Er werd vaak gedacht dat hij nog een stap zou maken, maar dat is er nooit van gekomen. Misschien ook omdat hij op relatief late leeftijd is doorgebroken.’’
De verdediger debuteert namelijk pas op 22-jarige leeftijd in FC Volendam-1 in een (verloren) uitwedstrijd tegen Eindhoven. Het hoogtepunt in zijn carrière is de promotie naar de eredivisie in 2008. Een jaar later degraderen Volendam en Schilder echter weer.
Dat seizoen eredivisie maakt Schilder wel zijn eerste doelpunt in het betaalde voetbal. Uit bij Willem II kopt hij vlak voor tijd de winnende treffer (1-2) binnen. Later zou hij nog elf keer scoren, in seizoen 2016/17 neemt hij zelfs de strafschoppen. Opvallend: zes van zijn twaalf doelpunten zijn een ’winnende treffer’. En ook opvallend: in wedstrijden waarin Schilder scoort, wordt nooit verloren.
Zijn mooiste doelpunt - ook een hoogtepunt - is echter geen kopbal of penalty. Een ’granaat’ zeggen zijn medespelers liefkozend na afloop van de wedstrijd tegen Roda JC in 2014, waar Vik de bal ’van veertig meter strak in het doel’ jaagt. Volgens vaste supporters een juweeltje.
Schilder is een opmerkelijke persoonlijkheid. Geen doorsnee voetballer. Een stille jongen, op het eigenaardige af, volgens Molenaar. Als hij wat zegt, dan kan hij heel onverwachts uit de hoek komen. Daar wordt vaak smakelijk om gelachen in de kleedkamer.
De stoere verdediger zelf houdt het op droge humor. Het past bij zijn levensfilosofie van niet zeuren maar aanpakken. En aanpakken doet Schilder, die - hoe kan het ook anders met zo’n achternaam - tegenwoordig zijn eigen schildersbedrijf heeft. Samen met Klaas Schilder ’De Beer’ schildert hij tijdens zijn voetballoopbaan het halve stadion. Voor niks. "Dan kwam Klaas weer tussen twee trainingen door. Gingen we even tekeer met z’n tweeën. Deed ik met liefde.’’
????️ 'Daar krijg je normaal een snelheidsbekeuring voor'
— FC Volendam ???? (@fcvolendam) November 12, 2020
???? Over het mooiste doelpunt van Henny Schilder bestaat geen twijfel.#HennySchilder | #VolVoorOranje pic.twitter.com/FrwfbCajGT
Bron: FC Volendam
