Zaterdag 28 mei was het zover. De landelijke finale van de Cruijff courts 6 vs 6 in Amsterdam op het plein voor het Olympisch Stadion. Van de 1000 teams die aan dit toernooi hebben meegedaan, waren de beste teams naar Amsterdam gekomen voor de landelijke finale! In het stadion zelf werd gestreden voor de Copa Amsterdam, buiten voor het Nederlands kampioenschap. Om 9.15 vertrokken we vanaf het Kras stadion met de FC Volendam bus. Toen we bij het Olympisch stadion arriveerden zag het er erg feestelijk uit. Er waren 3 Cruijff courts aangelegd, tribunes opgebouwd en ook er omheen waren veel activiteiten georganiseerd. Het officiële gedeelte duurde ons veel te lang maar eindelijk konden we onze eerste wedstrijd spelen tegen Waalwijk.
Het begin was wat nerveus maar naarmate de wedstrijd vorderde namen we het initiatief over. We streden voor iedere meter, iedereen was fel en geconcentreerd en de eerste treffer kon ook niet uitblijven. Stefan de Vries scoorde de 1-0 en vlak daarna legde hij ook de 2-0 in het netje. De eerste winst partij was binnen.
{foto1}
De 2e wedstrijd moesten we tegen Helmond. Helmond begon furieus en drongen ons naar achteren. Onze verdedigers Sebastiaan Franke, Rick Koning en Robert Bond gaven geen krimp. Als ze er dan nog doorheen kwamen dan stond daar onze eigen Vince ‘van der Sar’ Heuvel. Bij een gevaarlijke uitbraak scoorde Robin Buijs de 1-0. Vanaf dat moment heerste de Spinmolen. Rick Molenaar, Nico Kroon, Kees Gruwèl en Stefan de Vries werkten keihard en al snel kregen we loon naar werken. Robin scoorde ook de 2-0 en daarna ging de boel op slot en hadden we 6 punten na 2 wedstrijden. We wisten dat we door waren naar de halve finale maar moesten met Rotterdam uitvechten wie 1e in de poule zou worden.
We begonnen slapjes aan de wedstrijd en voor dat we het wisten stonden we met 1-0 achter. Dat was nou ook weer niet de bedoeling. De Spinmolen hervond zich maar Rotterdam gaf geen krimp. Rotterdam verdedigde kranig en fel. maar dan hebben wij Nico! Hij stond precies op de goede plek toen de bal niet goed uitverdedigd werd en hij prikte de bal het doel in; 1-1. Dat zou ook de uitslag blijven. Op doelsaldo waren we 1e geworden in de poule en gingen naar de halve finale!!!
{foto2}
Halve finale
Over deze knotsgekke halve finale kan ik een boek schrijven maar probeer het toch in een paar regels samen te vatten. We moesten tegen Utrecht en we wisten dat ze erg goed konden voetballen en het fysieke niet schuwden. Vanaf het eerste fluitsignaal kleunden ze erin en lieten wij ons door hen intimideren. Ze hadden dat echt niet nodig want hun voetbal kwaliteiten staan buiten kijf. Al snel stond Utrecht met 2-0 voor en dat was compleet terecht. Maar ook dit keer gaven we niet op en al snel was daar de aansluitingstreffer gescoord door Nico. Dat gaf ons hoop en Utrecht begon zich uitermate irritant te gedragen. In plaats dat de leiders van Utrecht de spelers probeerden te kalmeren, begonnen ook zij langs de kant te schreeuwen en te vloeken waarbij ze de Ajax benamingen niet schuwden. Toen een van de spelers een grove overtreding beging kon hij met rood vertrekken. Toen waren de rapen gaar. De Spinmolen probeerde te voetballen maar er werd geschopt naar alles wat bewoog. Toen Kees uit een vrije trap snoeihard via de keeper de bal inschoot, was dat loon naar werken. Utrecht verloor steeds meer zijn hoofd en het duurde niet lang voordat een 2e speler er met rood af moest. Reserve spelers renden het veld in naar de scheidsrechter maar die liet zich niet intimideren. Toen uiteindelijk alleen de spelers weer op het veld stonden waren er nog maar een paar minuten te spelen. In de laatste minuut gaf Kees een steekpass op Robin die de bal er beheerst in schoot. Toen vlak daarna het laatste fluitsignaal klonk ontplofte het kruidvat dat zich Utrecht noemde. Robin werd, waarschijnlijk omdat hij de winnende goal gescoord had, genadeloos onderuit geschopt. Coach Vincent kon ternauwernood verijdelen dat Rick Koning een karate trap in zijn rug kreeg, maar moest daardoor 2 trappen en een klap incasseren. Daarna dirigeerde de coach zijn team naar een hoek van het veld met de vaders ervoor om de spelers van de Spinmolen te beschermen. De medewerkers van de Cruijff foundation waren er snel bij en probeerden met man en macht Utrecht tot bedaren te brengen. Na enige tijd verlieten de spelers van de Spinmolen ontdaan het veld want zoveel agressie en waanzin hadden ze nog nooit meegemaakt. We stonden in de finale maar wel met een hele wrange bijsmaak.
{foto3}
De Finale
De finale ging tussen Volendam en Roosendaal die net als wij, ook eerste in de poule geworden waren. Een terechte finale dus. Maar hoe hadden de jongens de halve finale verwerkt? Tijdens de bespreking heb ik het er met een paar woorden erover gehad, maar de focus lag uiteraard op de Finale. Hier hebben we 4 toernooien voor gevochten. Alleen in Volendam is er tijdens het eerste toernooi in de poule een wedstrijd verloren, maar verder hadden we alles gewonnen of gelijk gespeeld. De laatste 16 minuten van de finale wilden we ook aan onze palmares hangen. Iedereen was nerveus. Dat was in het veld te merken. Het spel ging gelijk op maar ook nu weer kwamen we weer snel met 1-0 achter. Daarna was het alleen de Spinmolen wat de klok sloeg. Aanval na aanval rolde over het veld richting het doel van Roosendaal maar hun keeper stond altijd op de juiste plek en was een onneembare vesting. Maar toen was daar Robert ‘het Kanon’ Bond. Vlak voor tijd schoot hij keihard de verdiende gelijkmaker in het doel en zo bleef het tot aan het laatste fluitsignaal. Penalty’s!! Tijdens de penalty’s stond Vince Heuvel als een tijger te keepen maar helaas was het ons niet gegund om als overwinnaar van het veld te stappen.
Natuurlijk vloeiden er tranen, natuurlijk baalden ze dat ze niet naar London mogen, natuurlijk waren we beter maar dat is voetbal. Niet altijd wint de beste. Desalniettemin mogen jullie trots zijn op de geleverde prestatie. 2e van Nederland is niet niks. Dat is een SUPER prestatie. Maar wat ook opvallend was, is hoe vaak ik complimenten kreeg over hoe jullie je gedroegen. Van andere supporters, van de wedstrijdleiding, van andere coaches en leiders. Jullie hebben de naam van de Spinmolen maar vooral van Volendam hoog gehouden. Laten zien dat niks jullie uit je evenwicht bracht, dat als je geprovoceerd wordt er niet op in gaat, dat de 14 regels van Johan Cruijff aan jullie besteed zijn. DAT is de grootste overwinning van deze zaterdag geweest. 4 jaar lang ben ik jullie coach geweest en als jullie dan deze prestatie neerzetten dan ben ik met recht trots op wat jullie hebben laten zien. Jullie kregen een zilveren medaille, maar van binnen zijn jullie van GOUD! Ook wil ik John en Esther van FC Volendam bedanken voor alle hulp en steun. Namens het hele team van de Spinmolen bedankt!
Coach Vincent
{foto4}
Bron: FC Volendam
