Door: Nick Tol
Op zijn voetbalkwaliteiten had nauwelijks iemand iets aan te merken. Maar het feit dat Henk Veerman over veel zaken zijn eigen mening heeft en die ook duidelijk maakt, irriteerde menig trainer. Ronald Dooijeweerd was de enige leidsman die de Volendammer een uitweg bood. ‘Bewijs jezelf eerst maar in de Zondag 2’, maakte hij Veerman duidelijk. ‘Dat is goed’, was het antwoord van de toenmalige centrale verdediger.
Praatjesmaker met ambities
,,Die uitspraak heb ik snel bijgesteld trouwens hoor. Na een week in het tweede Zondagelftal was ik er al wel klaar mee. Het tweede gaat hem echt niet worden, heb ik de trainer destijds duidelijk gemaakt”, begint Veerman. In eerste instantie speelde ik daarna mee bij het eerste als centrale verdediger, dat was immers mijn positie. Maar voorin hadden mijn ploeggenoten nogal problemen met scoren, dus op dat moment ben ik weer naar de trainer gestapt om te vragen of ik de aanvallers misschien een handje mocht helpen. Ze vonden mij toen een praatjesmaker, maar het ging daarna wel een stuk lekkerder met ons door mijn doelpunten.”
Vrone uit en Abcoude thuis
Veerman scoorde aan de lopende band en dat bleef Berry Smit niet onopgemerkt. Smit was in die tijd hoofdtrainer bij de Zaterdag 1 en benaderde de topschutter. ,,Ook daar ging het heel lekker. Na één jaar klopte de FC aan de deur. Of ik het leuk vond om een keer mee te trainen bij het tweede. Die kans heb ik met beide handen aangepakt en volgens mij heb ik hun vertrouwen niet beschaamd. Ik heb 26 doelpunten gemaakt in het afgelopen jaar. Daardoor vind ik het wel vreemd dat ik in de allerlaatste wedstrijd pas mijn debuut mocht maken. Dat zit me eigenlijk nog steeds niet lekker, maar goed. Als er één iemand niet mag klagen, ben ik het wel. Twee seizoenen terug was het nog Vrone uit en Abcoude thuis en nu sta ik hier. Hoe gek kan het lopen in de voetballerij?!”
Belofte aan Schilder
In november 2009 overleed Veerman’s beste kameraad Jan Schilder. Een vriend met in veel opzichten dezelfde mening en tevens een prachtige voetballer met veel potentie. ,,Sinds zijn dood kom ik nog regelmatig over de vloer bij zijn ouders. Jan’s vader is ook een voetbalgek en vroeg mij waarom ik niet nog één keer probeerde om er tegenaan te gaan op voetbalgebied. Ik heb hem toen beloofd dat ik dat ging doen én dat ik het eerste van FC Volendam zou gaan halen. Ik speelde toen nog in de Zondag 1”, vertelt Veerman. Na afloop van mijn debuut heb ik hem gebeld, want doordat hij precies nu op vakantie was, kon hij de wedstrijd niet bijwonen. Hij was heel trots dat ik het voor elkaar heb gekregen. Zijn aansporingen hebben er enigszins toe geleid dat ik dit heb weten te presteren.”
Op de steiger
,,Het was wel heel dubbel zondag. Ik maakte eindelijk m’n debuut in het eerste elftal. Het stadion ontplofte zowat. Echt geweldig om mee te maken, maar voor het team was het enorm frustrerend dat we niet zijn gepromoveerd”, stelt Veerman. Gisterochtend stond ik overigens gewoon weer op de steiger met m’n kwast. Dat wordt binnenkort wel even wennen; geen wekker meer om half zes. Nu ik een contract heb afgedwongen, ben ik nog meer gebrand om een basisplaats af te dwingen. Al worden er nog zoveel spitsen aangetrokken, ik ben bereid om keihard te concurreren. Als je nagaat wat ik nu heb bereikt, binnen zo’n korte tijd, wat zit er dan nog meer in dat vat?”
Bron: FC Volendam
