Het thuisfront achter Maikel van der Werff

  • vrijdag, 25 nov 2011
  • Leestijd: 6 minuten
  • Bron: FC Volendam

Vader Rob: “Vandaag hapje doen met Rein”


Door Cor Westerveld (Foto Erna Apeldoorn)

 
Het is een grote voetbalfamilie in huize van der Werff in het West-Friese Zwaag. Vader Rob is al jaren trainer, moeder Louella heeft gevoetbald en hun zoons spelen respectievelijk bij FC Volendam en hoofdklasser KHFC. Rob en Louella bezoeken de wedstrijden van FC Volendam. Maikel en Brian hebben het voetballen van warme en koude kant. Rob: “Mijn schoonvader was Kees (Cockie) van der Werk. Hij keepte bij HVC in Amersfoort en toen hij uitgezonden werd naar Nieuw-Guinea bij HVC (Hollandia Voetbal Club), de enige Papoeaclub die in de ’Hollandse’ competitie speelde. Hij speelde daar samen met Cees Johan Schipper en Henk van het Kaar. Het talent Daniel Hanasby stoomde hij klaar voor een profbestaan in Nederland bij HVC Amersfoort.”

Rob begon zelf in de jeugd van Zwaluwen ’30 en stapte op zijn tiende jaar over naar Always Forward. Bij die club speelde hij drie jaar in het eerste elftal. Tijdens de cursus voor oefenmeester 1 aan het CIOS bleef er weinig tijd meer over om zelf te voetballen, hij trapte toen alleen nog een balletje in de zaal bij Plakom en speelde in een vriendenteam bij Hollandia, de club waar hij stage liep bij Joep Steur. Hij trainde tweeënhalf jaar de zaterdag 1 van Hollandia en was er tevens trainer van de interregionaal spelende junioren B.
“En op zondag was ik ’op roet’ voor Hollandia om tegenstanders te analyseren. Ik was zes dagen met voetbal bezig.”

{foto1} Foto: Fred Rotgans

Ton Ojers
Na drie jaar Hollandia streek hij neer op het oude nest Zwaluwen ’30 en trainde daar de A1 en was er coördinator van de jeugd. Rob voetbalde er zelf in het eerste, maar moest door een meniscus afhaken. “Leo Houben was trainer van Zwaluwen ’30 en ik zou het van hem overnemen, maar ze kozen voor Ton Ojers. Heb ik drie jaar Go Ahead in Alkmaar getraind en daarna drie jaar De Zouaven. Vervolgens was ik speler en assistent-trainer bij VVW.” Na VVW had hij vijf jaar Always Forward onder zijn hoede, twee jaar Koedijk en vijf jaar Schagen. Dit seizoen traint hij het Hoogkarspelese Spirit ’30. “Spirit is met de auto een kwartiertje rijden”, noemt hij de winst van het trainen van een club dicht in de buurt.”

Komen we bij Maikel, die vorige week na acht maanden zijn rentree maakte, uitgerekend tegen Eindhoven, de club waartegen hij vorig seizoen knock out ging na een luchtgevecht. Maikel (24) woont evenals zijn broer Brian (18) nog bij zijn ouders. Rob: “Toen Maikel vier jaar was, ging hij al met mee naar Go Ahead in Alkmaar. Ik was toen zelf jonger dan de meeste voetballers. De spelers vonden het leuk om op Maikel te passen. Maikel stapte van de D1 van Forward over naar de C1 van Hollandia .Volendam wilde hem toen nog niet hebben, maar na twee wedstrijden Hollandia kwamen ze van die beslissing terug. Maikel werd samen met Rochdi Achenteh (PSV) en Ilias Haddad (Excelsior) in het seizoen 2006/2007 uitgeroepen tot beste speler van de eredivisie A1 junioren. Melvin Platje was toen topscorer. Van de 28 goals die hij maakte, kwamen er 26 voort uit een assist van Maikel.”

Houding
“Als Maikel twee ballen heeft gehad, zie ik aan zijn houding of hij goed in de wedstrijd zit. Ja hoor, thuis en op verjaardagen praten we altijd over voetbal en andere sporten. Maikels vriendin, Milou, woont in Maassluis en heeft op hoog niveau gehockeyd. Zij zat in Jong Oranje. Milou heeft net als Maikel, mijn vrouw Louella en ik op het CIOS gezeten. Brian zit op het Johan Cruyff College. Met de opvoeding van Maikel en Brian hebben we het nooit moeilijk gehad. Ook niet in hun pubertijd, ze hadden het veel te druk met voetbal en hun studie. Maikel helpt Koen Stam met het geven van voetbalclinics. Hij is ook een goed golfer. Hij ziet het en kan het goed overbrengen op een ander. Maikel is net als ik heel nuchter. Brian is wat impulsiever; heeft ie van zijn moeder, haha.”
Brian speelde in de jeugd bij FC Volendam, maar het klikte niet zo tussen hem en de trainer. Via de zaakwaarnemer van Maikel kon hij naar de A1 junioren van Young Boys of naar hoofdklasser KHFC. Rob: “Hij zou bij KHFC reserve staan en oefenwedstrijden spelen tegen Telstar en zo. De eerste doelman raakte echter geblesseerd en Brian vervangt hem goed. Tegen SC Feyenoord verloor KHFC met 3-0 maar Brian was desondanks wel de man van de wedstrijd.”

Pepijn Kluin
Terug naar Maikel. Rob: “Maikel komt het beste tot zijn recht als centrale verdediger. Op die positie heeft hij altijd gespeeld in de jeugd. Edwin Sturing zette hem rechtsback. Maikel verliest weinig duels en voelt goed aan waneer hij moet inschuiven. Zijn specialiteit is vrije trappen. In de jeugd nam hij die ook altijd. Nu traint hij erop na de reguliere training.
Zijn blessure heeft hij heel goed verwerkt. In februari raakte hij eruit in de thuiswedstrijd tegen Eindhoven. Vanaf mei tot twee maanden terug moest hij drie keer in de week naar Zeist om te revalideren. Na een paar leuke wedstrijden in het tweede kreeg hij last van zijn lies. Zal wat onwennigheid zijn geweest. Tegen Eindhoven speelde hij de tweede helft mee en de dag na de wedstrijd voelde hij zich prima. Hij hoopt er tegen Veendam bij te zijn. Misschien staat hij wel tegenover zijn vriend Pepijn Kluin uit Andijk die nu bij Veendam speelt. Met Pepijn heeft hij in de jeugdselectie van West 1 gespeeld. Met Rein, de vader van Pepijn, ga ik vandaag samen met de vrouwen een hapje eten.”