John Stevens: “Sonny is een ijskonijn”
John Stevens was net als zijn zoon Sonny doelman in het betaald voetbal. De appel valt dus niet ver van de boom. John begon bij Always Forward in Hoorn en stapte daarna over naar Hollandia. Vervolgens verdedigde hij het doel van SEW in Nibbixwoud, indertijd de toonaangevende club in West-Friesland. SEW was voor hem de springplank naar Ajax. “Ik trainde bij Ajax onder Tonny Bruins Slot. Het was in de tijd dat Aad de Mos hoofdtrainer was en Marco van Basten er nog speelde. Ik zat bij Ajax 2 en zou terugkeren naar SEW. Op dat moment bleek dat Simon Kistemaker, die toen trainer was van DS’79, me wilde hebben”, vertelt John over zijn carrière als doelman.
Met DS’79 promoveerde hij naar de eredivisie en maakte een jaar later de degradatie uit de hoogste klasse mee. “We verloren dat seizoen onder meer op eigen veld van FC Volendam met 1-0 door een doelpunt van Wim Jonk. Ik woonde in Hoorn en met een Fiat van de club reed ik naar de trainingen. Wij trainden met DS’79 negen keer in de week. Soms bleef ik in een hotel slapen en op donderdag en vrijdag altijd bij kennissen in Rotterdam.”
AZ ’67 was zijn volgende club. Stevens was daar de beoogde opvolger van Hans de Koning, maar een onwillige knie gooide roet in het eten. “Ik ben drie keer aan mijn knie geopereerd en heb ook voetoperaties ondergaan. In totaal heb ik tien operaties achter de rug.”
John Stevens stortte zich, na zijn actieve loopbaan als doelman, in het trainersvak. Hij gokte niet op een paard. Als 19e jarige kwam hij geslaagd en wel van het CIOS waar hij onder andere Joop Brand als docent had. “Sonny probeert het voetballen bij FC Volendam zo goed mogelijk te combineren met zijn studie aan het Johan Cruyff College. Hij is nu ook bezig voor zijn rijbewijs.”
Beest
John was een heel andere doelman dan Sonny. John: “Als ik moest invallen in het eerste omdat de eerste doelman geblesseerd of geschorst was, moest en zou ik laten zien hoe goed ik wel was. Ik was gefocust op de wedstrijd. Had een vrije harde mentaliteit. Ja, je kunt gerust stellen dat ik als doelman een beest was. De wedstrijd waarin ik wilde laten zien wat ik kon, was meestal niet mijn beste. Ik was overgeconcentreerd en dat is nou iets waar Sonny totaal geen last van heeft. Sonny is een ijskonijn. Hij stond tegen Emmen en Fortuna Sittard een prima wedstrijd te keepen. In Emmen hield hij FC Volendam de eerste twintig minuten op de been. Voor zijn leeftijd straalt hij veel rust uit. Met 88 kilo aan gewicht en een lengte van 1,93 meter staat er natuurlijk wel wat. Hij heeft altijd hoger gespeeld dan zijn leeftijd.”
Omdat Robbin Ruiter eerste doelman is, mocht Sonny tegen FC De Bosch weer plaatsnemen op de reservebank. John Stevens: “Sonny kan prima door een deur met Robbin. Hij is ook heel erg sociaal.. Elke doelman zit gewoon te wachten op zijn kans. Natuurlijk vindt Sonny het voor Robbin niet leuk als hij geblesseerd raakt, maar dat geeft hem wel de kans om te spelen. Er gaan geruchten dat er belangstelling vanuit de eredivisie is voor Robbin Ruiter. NEC wordt genoemd. Stel dat Robbin wel in de winterstop vertrekt, dan opent dat de weg voor Sonny om zijn plek onder de lat over te nemen.”
Spits
En toch zag het er nooit naar uit dat Sonny doelman zou worden. Bij Always Forward stond hij in de jeugd in de spits. John: “Hij ging in die tijd een wedstrijdje zaalvoetballen bij Veerhuys, als doelman. En dat ging heel leuk. Vanaf de E-top was hij daarna doelman bij Always Forward. Bij FC Volendam speelt hij al vanaf de D’s. In de C-junioren van FC Volendam kreeg hij de ziekte van Pfeiffer. Door zijn goede conditie en extra vitamines kon hij toen toch twee keer in de week trainen en een wedstrijd spelen op zaterdag.”
Sonny is overigens niet de enige uit de familie die bij de FC speelt, want zijn jongere broer, Boyd (17) zit in de A2. Ook de vrouwelijke tak uit de familie is met het voetbalvirus besmet. Moeder Stevens volgt vanaf de tribune de verrichtingen van Sonny en dochter Nyala (14) is spits bij de meisje B van Always Forward. John: “Nyala was een goede meerkampster. Ze is kampioen van Noord-Holland geweest.”
John Stevens zelf zit nog volop in de voetballerij. Hij was trainer bij VVZ en Hercules (de fusieclub van PSCK ’t Kalf en VVZ) is dat in het verleden ook geweest van Volendam zaterdag. Hij heeft dit seizoen bij SEW het trainersstokje overgenomen van de naar West-Frisia vertrokken René Bierdrager. Voor de KNVB nog twee keer per week cursussen aan aankomende jeugdtrainers in de Kop van Noord-Holland
Videobeelden
“Natuurlijk ben ik apetrots op Sonny. Het ligt aan hemzelf hoever ie kan komen. Ja, als we een stevige discussie hebben over een doelpunt zegt ie weleens ’jij pakte vroeger zeker alle ballen’. Sonny kan zelf goed evalueren. Op woensdag kijk ik samen met hem en Boyd altijd de videobeelden terug van de wedstrijd. Ze zijn allebei leergierig. Als Sonny zich zo doorontwikkeld kan het een aardige keeper worden.”
En over FC Volendam: “Het gaat de laatste weken steeds beter, maar ze hebben nog teveel slechte momenten in de wedstrijd. Het goede spel moeten ze negentig minuten zien vol te houden. Ik verwacht wel dat ze gestaag zullen stijgen.”
Cor Westerveld
{foto1}
John Stevens: “Ik steek altijd mijn duim op naar Sonny en maak een speciaal fluittoontje om hem een goede wedstrijd toe te wensen.” (Foto: Erna Apeldoorn)
Bron: FC Volendam
