FC Volendam A1 eervol ten onder
1/6 – Hoe is het mogelijk dat een team superieur is aan de tegenstander, van een aantal scoringskansen dat niet op twee handen kan worden geteld er niet één weet te verzilveren en dan, tegen alle logica in, ook nog eens met 2-0 verliest? De toeschouwers op Sportpark Zuid in Doetinchem konden hun ogen nauwelijks geloven, omdat zij gedurende 90 minuten een Volendam hadden gezien dat heer en meester was geweest, maar toch De Graafschap A1 met veel fortuin en verre van verdiend hun verblijf in de eredivisie zagen prolongeren.
Ondanks het feit dat de Doetinchemmers vorige week met een geflatteerde 0-4 overwinning reeds ruim afstand hadden genomen en hun feestje wegens lijfsbehoud meteen al hadden gevierd, hadden onze mannen nog alle vertrouwen in een goede afloop. Volendam kwam dan ook overdonderend uit de startblokken. Dat leverde binnen drie minuten al twee goede kansen op. Meerdere onterechte vlagsignalen wegens buitenspel van de voluptueuze assistent-scheidsrechter zorgden ervoor dat hij vanaf de kant een aantal minder vleiende benamingen naar zijn hoofd kreeg geslingerd. Menig toeschouwer fronste ook de wenkbrauwen en vroeg zich, naarmate de wedstrijd vorderde, herhaaldelijk af hoe het mogelijk was dat de KNVB juist dit arbitrale trio voor deze wedstrijd had aangesteld. Door het vooraf niet correct (laten) invullen van het digitale wedstrijdformulier en toestaan dat elf (!) reservespelers van De Graafschap in hun dug-out mochten plaats nemen, gaf het trio bovendien aan het niet zo nauw te nemen met de KNVB-reglementen. Ook het na afloop toekennen van een gele kaart op het wedstrijdformulier aan een speler die niet eens als deelnemer aan de wedstrijd is geregistreerd geeft aan dat de administratie van de heren niet helemaal op orde was. De oranjehemden speelden full power en bleven met volle overgave op zoek naar een snelle openingstreffer.
Na een klein kwartier spelen leken zij daarvoor te worden beloond toen Ferry Heijnis de bal over de uitgelopen keeper lobte. In plaats van binnen de palen te verdwijnen ketste de bal via de paal weer terug het veld in. Ook in de rebound lukte het Rafik el Hamdi niet om de score te openen. De Graafschap werd op alle fronten afgetroefd en had geen andere strijdwijze dan het hanteren van de lange bal naar voren om hun spitsen te bereiken. Van enige opbouw was geen enkele sprake. In de 32e minuut kwam Jessey Kuiper goed door op rechts. Hij gaf voor op Genridge Prijor. Die zag zijn inzet door de uitstekende keeper van de thuisclub, weliswaar met enig fortuin, worden gekeerd. Waar gele kaarten voor De Graafschap op zak bleven, werd Elroy Tuur wel heel gemakkelijk op de bon geslingerd. Nadat een gevaarlijke aanval van ons wederom met een onterecht vlagsignaal in de kiem werd gesmoord, kwam de thuisploeg in de 35e minuut, volkomen uit het niets en volledig tegen de verhouding in, op voorsprong. Zonder tot dan toe ook maar iets dat op een kans leek te hebben gecreëerd, verdween een ‘lucky shot’ vanaf de middenlijn zomaar in de kruising, 1-0. Illustratief voor de wijze van vlaggen was het feit dat Rafik, op slag van rust, vanuit een voor iedereen overduidelijke buitenspelsituatie toch alleen op de vijandelijk doel mocht doorgaan. Hij miste echter jammerlijk. Ook een fraaie omhaal van Ferry trof geen doel, omdat de goalie de bal met een geweldige reflex tot corner wist te verwerken. In de slotminuut van de eerste helft kon Oscar Wilffert, uit een voorzet van Danny Tol, bij de tweede paal laag inkoppen, maar met een fraaie redding wist de keeper de te zachte inzet uit de hoek te plukken.
In een poging meer kans te maken op succes in de lucht werd de kopsterke Boyd Stevens na rust voorin geposteerd. Al na 20 seconden kreeg hij een niet te missen kans, nadat een stift van Danny Tol via het lichaam van de keeper voor zijn voeten belandde. Tekenend voor ons gebrek aan geluk en scorend vermogen schoot Boyd de bal over het lege doel. Kort daarop werd Boyd net buiten de 16 neergehaald. Danny nam de vrije trap en zag zijn schot via de bovenkant van de lat over het doel verdwijnen. Een paar minuten later was het opnieuw de ligger die een inzet van Boyd tegenhield. De terugspringende bal werd vervolgens door Jessey wel over de doellijn gewerkt, maar nu was het de andere assistent-scheidsrechter die moeite bleek te hebben met het juist toepassen van de buitenspelregel en Jessey’s treffer ten onrechte liet afkeuren. De Graafschap wist slechts sporadisch dreigend in de buurt van het doel van Sander Binken te komen.
Toch had het in de 63e minuut zomaar 2-0 kunnen zijn, ware het niet dat Sander dit onrecht met een uitstekende redding wist te verijdelen. Was aanvoerder Sam Hendriks vorige week nog een plaag voor onze defensie, nu werd hij volledig uit de wedstrijd gespeeld door Cerezo Hilgen, die vorige week, vanwege een schorsing, helaas buiten de lijnen moest blijven. Toch kon Cerezo niet voorkomen dat dezelfde Sam Hendriks uit een zeldzame schietkans wist te scoren. Waar lat en paal ons steeds van een treffer weerhielden, was de lat hem welgezind, want nu verdween de bal via de onderkant van de lat wel in het lege doel, 2-0. Dit was uiteraard de definitieve genadeklap. Toch bleven onze mannen een bewonderenswaardige inzet en mentaliteit etaleren. Met een ouderwets fantastische Ferry als toonbeeld voor de instelling van ons team bleef men op zoek gaan naar de eretreffer. Die was ons echter niet gegund, want in de slotminuut was het voor de zoveelste keer het aluminium dat zich spelbreker toonde. De inzet van Jordy Hilterman belandde namelijk, hoe kon het ook anders, op de buitenkant van de paal.
Achteraf is het natuurlijk altijd makkelijk praten en ‘als’ bestaat niet, maar als wij vorige week dezelfde teamspirit, beleving, strijd, inzet en onverzettelijkheid hadden weten op te brengen, dan hadden wij het feestje van De Graafschap zeker wreed verstoord. Helaas is de werkelijkheid anders. Niettemin zijn wij als staf apetrots op ons team dat zich gaandeweg het seizoen uitstekend heeft ontwikkeld. Iedereen krijgt ook een enorme pluim voor de wijze waarop de (na)competitie is afgesloten. Met opgeheven hoofd en een uitzonderlijk biertje na afloop in de kleedkamer namen wij afscheid van het seizoen 2012/2013. Ondertussen wordt ook al weer stiekem uitgekeken naar het volgende seizoen. Een deel van ons team gaat door naar de A-selectie en een aantal gaat proberen om via de amateurs uiteindelijk toch weer op BVO-niveau terug te keren. Mede namens de overige stafleden wens ik iedereen daarbij heel veel succes. De overige spelers gaan, samen met ons, een nieuwe poging wagen het stapje omhoog te maken. Met of zonder trainer Richard Stricker. Dat is nog even de vraag. De tijd zal het leren.
Iedereen een hele fijne vakantie toegewenst en graag tot ziens in het nieuwe seizoen.
Gerard Veeken
Opstelling FC Volendam A1:
Sander Binken (70. Jordy van Stappershoef), Elroy Tuur, Cerezo Hilgen, Boyd Stevens, Oscar Wilffert (65. Johan Keizer), Denzel Prijor (70. Daan Klinkenberg), Jessey Kuiper (70. Souffian Reclaoui), Rafik el Hamdi, Ferry Heijnis, Danny Tol, Genridge Prijor (60. Jordy Hilterman)
Bron: FC Volendam
