De derde dag op een trainingskamp is altijd herkenbaar. De hoge trainingsintensiteit in de eerste twee dagen vraagt zijn tol. De spelers ervaren de gevolgen van de extra inspanningen die ze in de eerste drie trainingen moesten opbrengen. Daarbij kwam ook nog het verschrikkelijk mooie weer, wat alles van het lichaam eiste. De staf had daar geen boodschap aan. Op deze derde dag werd er ’s morgens voluit getraind, met als loon latje schieten. Naast het veld waarop FC Volendam trainde, liepen twee Turkse clubs (Mersin Idman Yurdu en Trabzonspor).
{foto1}
De graafmachines achter op het hotelcomplex leverden hun decibellen ook weer af. Navraag leerde, dat aan het strand pal naast de velden van Kremlin Palace twintig nieuwe beachvolleyvelden werden aangelegd, waarop komende zomer het WK Beachvolleybal gespeeld wordt.
Aan het eind van de middag speelde FC Volendam op het schitterend mooie Miraclecomplex een wedstrijd tegen de Belgische tweedeklasser St.-Truiden, of zoals de Belgen het noemen STVV. FC Volendam startte in de volgende opstelling: Roy Pistoor, Gerry Koning (Raoul Esseboom), Henny Schilder (Leon Tol)(Danny Tol), Erik Schouten, Nick Coster (Oscar Wilffert), Kevin Wattemaleo (Levi Schwiebbe), Soufiane Laghmouchi (Gerson Sheotahul), Tom Overtoom, Damien Menzo (Henk Veerman), Robert Mühren (Stefan Plat), Ludcinio Marengo (Brandley Kuwas) . de chauffeur van de bus zette de ploeg aanvankelijk op het verkeerde complex af. En wie liepen we daar met zijn nieuwe ploeg tegen het lijf? Hamit Yildiz… Al snel stapte FC Volendam weer in de bus om even verderop op het goede terrein afgezet te worden.
Vanaf de aftrap probeerde de Belgische ploeg FC Volendam te overrompelen, wat een paar hectische aanvallen opleverde. Al snel werd het goede antwoord op de stormloop gevonden en gaf FC Volendam zoveel druk naar voren, dat de Belgische Limburgers ver terug moesten. Na een klein half uur bracht Nick Coster de bal haarscherp voor het doel, bedoeld voor Damien Menzo, maar werd uiteindelijk een prachtige kans voor Robert Mühren. Zijn poging te scoren kwam niet uit de verf. Even later schoot Ludcinio Marengo haarscherp in, maar de boomlange St.-Truidendoelman Anthony Moris tikte de bal uit zijn doel. Kort voor rust kopte Guy Dufour, ooit twee seizoenen onder contract bij FC Volendam, bijna in zijn eigen doel. De corner die volgde leverde wel succes. Uit de kluts kreeg Robert Mühren de bal panklaar, wat 0-1 betekende. Gezien de veldmeerderheid,die FC Volendam al ruim een half uur etaleerde een niet meer dan verdiende voorsprong.
Na rust wisselde FC Volendam zes spelers, wat bijna tot nieuw succes leidde. Het niet benutten van de mogelijkheden zou FC Volendam snel opbreken. Nog voordat de klok op zestig stond, was het 1-1. Ook aan dit doelpunt ging een corner vooraf. De bal daalde bij de tweede paal waar drie Volendamverdedigers het niet voor elkaar kregen drie Belgische aanvallers van het schieten af te houden. In de overhopige klutssituatie was het Timo Cauwenberg die het laatste zetje gaf. Hierna werd het duel plotseling feller. Scheidsrechter Cerik, een Nederlander van Turkse afkomst en door de KNVB met zijn collega’s in een prima hotel ondergebracht, had er zijn handen vol aan. Een akkefietje van Leon Tol en Guy Dufour kostte hun het verder spelen. Wel mochten er twee andere spelers daarvoor binnen de lijnen komen. Vanaf de kant was echter te zien dat het niet Leon Tol was, die de fik aangestoken had. Dat was de scheidsrechter echter niet helemaal helder, mede omdat kort ervoor Leon Tol inderdaad bij een corner een stevige robbertje uitgevochten had met zijn directe tegenstander.
Na dat doelpunt kwam STVV nauwelijks meer uit zijn schulp. Het vrijwel compleet vernieuwde Volendamteam kon echter niet meer door de zware verdediging heen breken, zodat 1-1 de eindstand werd.
Bron: FC Volendam
