Column MVP - Juichen

  • maandag, 09 mrt 2009
  • Leestijd: 3 minuten
  • Bron: FC Volendam

Na deze gewonnen wedstrijd tegen Vitesse, wil ik toch nog even terug komen op de wedstrijd van afgelopen donderdag Roda JC - FC Volendam. Met name wil ik het hebben over de ongelooflijk mooie goal van Melvin Platje. Alles aan die goal stond in het teken van perfectie. De pass van Tim Bakens, de loopactie van Melvin en daarna natuurlijk die geweldige uithaal, met daarop volgend een goal waar elke voetballer droomt. Ik bekeek samen me een enkele familieleden de samenvatting, en alhoewel we de uitslag al wisten, maakte deze goal dat we opstonden uit onze stoelen, en spontaan in juichen uitbarstten. Maar wat toen volgde, viel mij en de andere aanwezigen erg tegen. Het juichen van Melvin Platje. Hij juichte op een manier, die aangaf, alsof hij het zelf ook niet kon geloven. Ik zag op de beeldbuis een verbaasd gezicht, waar bijna geen emotie uit sprak. FOUT en nog eens fout. Als men zo’n goal scoort, hoort de speler in kwestie te juichen op een manier die bij zo’n doelpunt hoort. Melvin had bijvoorbeeld, naar de cornervlag moeten sprinten, deze uit de grond rukken, en in opperste extase een rondje of vier om het veld heen moeten lopen. Hij had hier best een gele kaart voor mogen riskeren. Nog een mogelijkheid had geweest, dat hij via het doelnet tot op de deklat van het doel geklommen had en daar een of twee salto’s achterover uitgevoerd had. Zo kan ik nog wel wat voorbeelden noemen, maar ik vind dat hier ook een taak ligt voor de trainer en assistenten. Er zou bijvoorbeeld best wat tijd, tijdens het trainen, ingeruimd mogen worden om in stijl te leren juichen.
 
Ik stel mij beschikbaar om met nog enkele uitgewerkte juich ideeën te komen, zodat het alleen nog door trainers en spelers tot uitvoering gebracht hoeft te worden. Mijn bedoeling is dus om voor verschillende doelpunten allerlei vaste juichpatronen te bedenken, zodat de tegenstander, niet alleen de aanval waaruit de goal gekomen is gaat analyseren, maar ook het juichen moet gaan analyseren, omdat ze vermoeden dat er achter het juichpatroon bepaalde tactische gedachtes zitten. Wij moeten er voor zorgen om de tegenstander in die waan te laten, ik hoop dan ook dat Frans Adelaar in de nabeschouwing serieus op dit onderwerp in zal gaan. Dit alles om het voor de tegenstander nog moeilijker te maken de kracht van de speelwijze van Volendam te doorgronden.