Na het gewonnen Oliveo toernooi van het afgelopen weekend hadden de spelers van Volendam F1 veel zelfvertrouwen opgedaan. En dat was nodig ook in de halve finale van de beker tegen Zeeburgia. Nadat Volendam op het Texel toernooi Zeeburgia van de mat had gespeeld en met 3-0 had verslagen rook onze tegenstander namelijk bloed en was uit op revanche. Ondanks dat twee spelers van Zeeburgia waren weggestuurd na het Texel-echec kwamen ze heel sterk voor de dag. Maar ook Volendam liet zich niet onbetuigd, liet zich van zijn sterkste kant zien en alle spelers vochten als leeuwen om de bekerfinale te bereiken.
De wedstrijd was over het algemeen meer spannend dat spectaculair, maar dat krijg je als twee ploegen zo aan elkaar gewaagd zijn. Er waren dan ook weinig kansen aan beiden zijden te noteren. Na 5 minuten spelen kreeg spits Marc een goede kans op een assist van Victor, maar zijn inzet werd half geblokt door zijn tegenstander, iets wat de sterk leidende scheidsrechter Jan ontschoot. Na een kwartier kwam Zeeburgia sterk opzetten. Hun spits passeerde aan de linkerkant twee man en zette een medespeler vrij voor keeper Joey. Joey redde met een geweldige reflex op het schot van slechts 4 meter van het doel. Kort daarop werd opnieuw een speler vrij voor Joey gezet, maar wederom toonde Joey zich de sterkste in dit een tegen een duel. Hij redde daarmee zijn ploeg van een op dat moment verdiende achterstand en zo bereikte men de rust met 0-0.
{foto7}
Direct na rust kreeg Volendam een hoekschop te nemen, Kees gooide de bal hoog voor het doel en in een onoverzichtelijke situatie kreeg een Zeeburgia speler de bal op het dijbeen, waarna de bal tergend langzaam over de doellijn rolde. Een heel schlemielig doelpunt, maar o zo lekker. Daarna ontspon zich een echte vechtwedstrijd. Volendam wenste geen enkele kans weg te geven en nu kon je ook eindelijk eens goed zien hoe goed onze achterhoedespelers Rick, Sander, Glenn en Frenk zich hebben ontwikkeld dit jaar. Hoe behendig en snel hun tegenstanders ook waren, er werd ze geen enkele kans gegund. Ook Volendam wist nog maar weinig kansen te creeren. Matthew met een schot vanaf rechts na een individuele actie langs 2 man en Daan na een actie en een schot met rechts, maar beiden werden gekraakt door de Zeeburgia keeper. Zo bleef het de hele tweede helft zinderend spannend, maar onder aanvoering van de werkelijk krijsende moeders vanaf de tribune wist Volendam zonder ook nog maar iets weg te geven de 1-0 overwinning over de streep te trekken.
Zeeburgia was verslagen en de bekerfinale was bereikt. Een topprestatie van dit team, er doen ongeveer 400 ploegen mee aan deze bekerstrijd, en komende zaterdag mogen we in de bekerfinale aantreden tegen Ajax F1. Natuurlijk geen eenvoudige opgave. De wedstrijd wordt gespeeld om 10:00 uur op het terrein van de Legmeervogels, op Sportpark De Randhoorn in Uithoorn.
Maar onthoud 1 ding:
Als je de statistieken van dit seizoen erop naslaat heeft Volendam F1 weinig wedstrijden verloren. En als er al werd verloren werd later in het seizoen een beter resultaat tegen deze zelfde tegenstander neergezet. Vooral Zeeburgia, maar ook Feijenoord kan hierover meepraten. We kunnen daarom Ajax met opgeheven hoofd tegemoet zien en eens kijken of wij ze het vuur aan de schenen in de bekerfinale kunnen leggen. Zaterdag zullen we het weten.
Tot volgende keer.
Leider Cees
{foto8}
Toernooi verslag van afgelopen weekend:
Een toernooi zonder bvo’s, de wisselbeker moest worden verdedigd. Trainer John eiste van zijn spelers daarom niets minder dan de 1e plaats. En zo geschiedde. En hoe. De eerste dag was het spel van Volendam nog enigszins slapjes, maar dit werd de tweede dag meer dan goed gemaakt. In de poule ontmoette Volendam laag ingeschatte tegenstanders als Nieuwerkerk, DSVP en Achilles 1894 en in werkelijkheid bleek dit ook zo te zijn. Het grootste euvel was eigenlijk het spelen met slechts 6 veldspelers wat tijdens dit toernooi was vereist. Daardoor moesten met onze achterhoedespelers zich aanpassen, maar na een daggie wennen bleek ook dit geen probleem meer voor Frenk, Glenn, Sander en Rick.
Alle poulewedstrijden speelden zich voornamelijk volledig af op de helft van de tegenstander, alleen eenmaal dichtbij de vijandelijke keeper kwam er af en toe een beetje zand in de motor. Tegen Nieuwerkerk en Achilles 1894 werd beide keren een 3-0 overwinning behaald door doelpunten van 2x Marc, 2x Kees, 1x Victor en een prachtige afstandspegel met het linkerbeen van Sander. De genoemde zand in de doelpuntenmotor was er vooral tegen DSVP. Talloze kansen werden om zeep geholpen. Tussendoor kwam Volendam door Marc nog wel op een 1-0 voorsprong, maar die ene uitval van tegenstander DSVP ging er ook in. Ook vond de scheidsrechter dat het na 2 keer 7 minuten spelen wel genoeg was geweest. Desondanks werden we zonder groots te spelen poulewinnaar en zou het echte werk dus op de zondag gaan beginnen.
{foto2}
Na een paar borden Chinees eten, een tas met gezondheidsvoeding bij de Macdonalds vandaan en vele alcoholische versnaperingen om de poulewinst te vieren wreven we zondagochtend tijdens het ontbijt allemaal nog ff de slaap uit de ogen om deze dag echt eens te gaan knallen. Loting had ons in de kwartfinale gekoppeld aan UVV, een oude bekende die we tijdens een tweetal oefenwedstrijden al eens hadden verslagen.
De eerste helft was nog een beetje slapjes van de oranjehemden, maar na rust gingen alle remmen los. De eerste goal was er eentje uit het boekje. Victor stuurde Frenk op links de diepte in en in plaats van zelf te schieten behield Frenk het overzicht, gaf voor op Matthew en voor Matthew was het een koud kunstje om er 1-0 van te maken. UVV wist niet waar ze het moesten zoeken met deze tempoversnelling van Volendam. Matthew scoorde op aangeven van Kees de 2-0 en twee minuten waren de rollen omgedraaid en tekende Kees voor de 3-0 eindstand na een assist van Matthew. De halve finale was een feit.
Daarin ontmoetten we weer een oude bekende, DEM uit Beverwijk. Een ploeg die maar net het kampioenschap was misgelopen en na strafschoppen door Zeeburgia was uitgeschakeld in de kwartfinale van de KNVB-beker. Tevens hadden ze alle wedstrijden in dit toernooi gemakkelijk gewonnen, dus konden we onze borst natmaken. In het begin van de wedstrijd had Volendam wel het overwicht, maar wist maar weinig kansen te creeren. Tot kort voor rust. Daan werd op links vrijgespeeld, haalde uit en Marc was ter plaatse om de bal het laatste zetje te geven.
Direct na rust speelde Matthew zich vrij en zette Kees vrij voor de keeper. Kees, die zich wonderwel als rechtsbuiten als een vis in het water voelde, nam de bal aan en schoof koeltjes de 2-0 binnen. De genadeklap voor DEM. Het mooiste werd voor het laatste bewaard. Rechts van het doel kregen we een vrije trap te nemen. DEM zette een muur van 5 spelers neer en terwijl leider Cees opmerkte dat de linkerkruising nog vrij was krulde Kees de bal inderdaad in die linkerkruising. 3-0 en deze goal was niet de slagroom op de soes, maar meer de nooit gekregen rijst die bij de babi pangang hoorde. De Finale.
{foto1}
Spartaan 20 was de finale opponent en deze ploeg had op dit toernooi vooral indruk weten te maken door dusdanig keihard en gemeen jeugdvoetbal te laten zien dat meerdere spelertjes van het veld moesten worden gedragen en tegenstanders zelfs dreigden uit het toernooi te stappen na de wedstrijd tegen Spartaan. We waren dus gewaarschuwd. Maar nadat de toernooicommissie de scheidsrechter had opgedragen de Spartaan spelers goed in de gaten te houden werd deze tegenstander als makke lammetjes naar de slachtbank gestuurd. De spelers van Volendam daarentegen vielen hun prooi aan als Macdonalds bezoekers die geen Chinees lusten en Spartaan was na tien minuten spelen duizelig van het samenspel van Volendam, de ruststand was dan ook 4-0. Keeper Joey juichte nog het hardste, hij kon ongestoord genieten van zijn ploeg op grote afstand van waar de bal het meeste was.
Marc zorgde voor de 1-0, Victor pegelde de 2-0 binnen, Kees scoorde de 3-0 na een assist van Victor en Marc prikte kort voor rust de 4-0 tegen het net. Er werd nog net niet geapplaudisseerd door het massale publiek toen het rustsignaal klonk, de kuiltjes in de wangen van trainer John waren dieper dan ooit van het lachen en het Spartaan spandoek, waarop we worden kampioen stond, werd alvast stiekem opgerold.
Na rust werd het ietsje rustiger aan gedaan en na de tegentreffer van Spartaan 20 zorgde spits Marc op aangeven van Victor voor het slotakkoord. 5-1 winst in de finale, da s lang geen kattepis en de toeschouwers hebben dan ook genoten van dit Volendam F1. De wisselbeker kon weer mee terug naar Volendam en na een heleboel hoi hoi hois op het hoofdveld werd de terugreis aangevangen na een prachtig voetbalweekend. Als we zo blijven spelen kunnen er in de beker en op toernooien nog leuke dingen gaan gebeuren. Of dat ons lukt, tja wie zal het zeggen. We gaan het de komende tijd zien.
En dan nog dit:
Tot volgende keer.
Leider Cees
{foto3}
{foto4}
{foto5}
{foto6}
Bron: FC Volendam
