Blackpool degradeerde en Volendam ging onderuit in de play-offs en de grootste Oranje-keeper ooit nam afscheid, maar ik heb geen oranje traan zien vloeien.
© ANP - Mijn Engelse voetbalvriend Brian is supporter van Blackpool FC en heeft zodoende ook een zwak voor FC Volendam. Ik realiseer me dat ik dat even moet toelichten.
Brian houdt van Nederlands voetbal, een rare afwijking die in Engeland opvallend vaak voorkomt, en heeft geconstateerd dat Blackpool en Volendam veel gemeen hebben.
Om te beginnen spelen beide clubs hun thuiswedstrijden in het oranje, en Blackpools keuze voor die clubkleur valt ook werkelijk te herleiden naar Nederland: clubofficial Albert Hargreaves stelde oranje in de jaren twintig als clubkleur voor nadat hij als scheidsrechter een duel tussen Nederland en België had geleid.
Eigenaardig stadje
Beide clubs zijn afkomstig uit een eigenaardig stadje aan de zee (de Zuiderzee; even niet zeuren nu), waar het altijd waait en waarvan het centrum officieel is afgestaan aan toeristen.
(Verschil: Volendam trekt touringcars vol Duitse, Amerikaanse en Japanse echtparen met witte sportsokken en fotocamera’s, terwijl de strandboulevard van Blackpool wordt gedomineerd door krijsende, kortgerokte, permanent laveloze Noord-Engelse jongedames die elke mannelijke voorbijganger begroeten met een naar gin-tonic en asbak smakende tongzoen. Het is een geweldige stad.)
Derde overeenkomst tussen ‘Het Andere Oranje’ uit Volendam en 'The Tangerines' van Blackpool: ze weten van zichzelf dat hun natuurlijke plek het op één na hoogste niveau van hun voetbalcompetitie is en dat ze van een verblijf op het hoogste plan maar beter kunnen genieten voor zolang het duurt.
Fatale uitslagen
Dat laatste heeft Blackpool beslist gedaan, de voorbije 365 dagen: op 22 mei 2010 promoveerde de club naar de Premier League, op 22 mei 2011 kukelden ze er weer uit na een 4-2 nederlaag bij Manchester United en een paar fatale uitslagen op andere velden. Het eerste verblijf op het hoogste niveau sinds 1971 duurde precies één jaar.
Degraderen is nooit leuk en Blackpool had eigenlijk een beter lot verdiend, want het speelde dit seizoen gedurfd, aanvallend en verzorgd voetbal (een beetje zoals Volendam dat in de eredivisie zou doen). Gedurende het hele seizoen stond het maar 22 dagen op een degradatieplaats.
Helaas was één van die 22 dagen de laatste speeldag, en tja, dan heb je een probleem, dat hoef je geen Blackpool-fan uit te leggen. Ze zullen snel vrede hebben met hun lot. Het hoort erbij, niet zeuren. Ook dát is een beetje Volendams. De botter waarop de Volendammer voetbalhelden gehuldigd worden heet niet voor niets ‘Heen en Weer’.
Rare dag
Ik heb Brian er nog niet over gesproken, maar het moet zondag een rare dag voor hem geweest zijn. Als Engelse liefhebber van Ajax en Oranje gunde hij Edwin van der Sar vast en zeker een succesvolle laatste thuiswedstrijd op Old Trafford, maar hij wist tegelijkertijd dat dat niet te combineren zou zijn met lijfsbehoud voor Blackpool.
Zijn hart zal even op hol zijn geslagen toen Blackpool in de tweede helft, voor meer dan 75.000 toeschouwers, brutaal een 1-2 voorsprong nam, maar daarna doofde het kaarsje snel. Het werd 4-2 voor United.
De oranje hoek van Old Trafford klapte eerst trots de handen stuk voor 'The Tangerines' en scandeerde troostend de naam van Ian Evatt, de ongelukkige 'Seasider' die United met een eigen goal op voorsprong zette. Daarna applaudisseerde men ook voor de keeper van de tegenstander: de man die nooit voor Blackpool keepte, maar wel heel vaak voor Oranje.
“He’s tall, he’s Dutch, he doesn’t let in much!” zongen de United-fans - en de Blackpool-aanhang zong mee, wetend dat ze díe keeper toch maar mooi tweemaal hadden gepasseerd op Old Trafford.
Koelbloedig
Van der Sar zelf? De grootste Oranje-keeper aller tijden bleef er koelbloedig onder. En waarom ook niet? Hij is veertig, neemt afscheid met een landstitel en heeft nog een leuk potje tegen Barcelona voor de boeg, zaterdag op Wembley: “Laten we die beker ook maar winnen dan", zei hij. Sentimenteler werd het niet.
Oranje was een mooie kleur, dit weekend. De kleur der relativering.
© NUsport/Menno Pot
Bron: FC Volendam
